naar Taizé en verder

Tegenwind
Nadat ik Verdun had verlaten, heb ik veel tegenwind gehad.
In de routebeschrijving werd al gewaarschuwd dat het plateau van Langres een winderige hoogvlakte zou zijn, maar ik had niet verwacht dat het zo erg zou zijn.
In Langres heb ik vanwege de wind, die bijna een storm was, erg veel moeite gehad met het opzetten van mijn tent. Hier ben ik de tentzak van mijn buitentent kwijtgeraakt (dit was weer een andere tent, annet heeft de kapotte tent meegenomen en me een eenstokstent meegegeven). Wel een mooie camping trouwens, deze staat ongeveer op de oude stadsmuur, bij een toren.

Toen ik bij het 'Canal entre Champange et Bourgonge' kwam werd het iets minder winderig. Eenmaal bij de Saone heb ik eens in een 'chambres d'hôtes' (B&B) gelsapen, maar de prijs viel tegen: €70, daarvoor kan ik in Taizé meer dan een week blijven en 8 cornetto's per dag eten.

De volgende dag avond, vanaf Beaune, merkte ik pas echt dat ik in de Bourgonge was: oneindige wijngaarden. Die avond wqs het erg mooi om daar tussendoor te fietsen. Die nacht heb ik zeer in het bos geslapen.

De volgende dag (zaterdag 20 oktober) zag ik onderweg nog een bordje dat aangaf dat er een klimmuur was, maar dit bleken alleen maar een paar klimblokjes te zijn die op een muurtje waren bevestigd. het was niet hoog en al helemaal niet uitdagend.

Taizé
Die middag kwam ik in Taizé aan. Het eerste wat ik daar heb gedaan was het plaatsnaambordje omhelzen. Vanaf het moment dat ik het terrein van de gemeenschap opfietste voelde ik me er al weer thuis. Ik werd al meteen aangesproken, en ik ben de eerste dagen al met veel mensen bevriend geraakt.

Dewe week was veel minder druk dan de zomer, er waren maar 800 mensen. Van de mensen die er waren, waren de meesten Duits: bij mijn werkgroep was ik de enige niet duitser. Toch ben ik deze week nog een bekende (los van de permanents) tegengekomen: Matthijs, die in dezelfde bus naar Berlijn zat.

Hij bleek ook net als ik een sterke weerstand te hebben, en het was best grappig als wij twee als enige in t-shirt rondliepen terwijl de rest al een winterjas aanhad. Aan het eind van de week werd het kouder, en zaterdag sneeuwde het zelfs. toen moesten we wel wat warmers aandoen.

Ik was eerst van plan om weer als permanent in Taizé te blijven, maar ik heb, met behulp van broeder Maxime ingezien dat dat geen goed idee is. Hierna heb ik besloten om als pelgrim naar Rome door te fietsen, met Arche de saint Antoine als tussenstop.

het was eerst de bedoeling dat ik zondag uit Taizé zou vertrekken, maar het inpakken duurde langer dan ik had gedacht, en ik had nog geen contact met Arche de saint Antoine omdat zij s'zondags niet telefonisch bereikbaar waren.

Murphy's law
Maandag had ik te horen gekregen dat ik pas op 12 november in Arche aan zou kunnen komen, maar ik heb besloten om toch te vertrekken. Dit kon pas nadat ik mijn voorband had geplakt.
Om 12:20, net voor de middagdienst heb ik Taizé verlaten, maar na een kilometer fietsen had ik een klapband (achter). Dit bleek te komen doordat de buitenband doorgesleten was. Ik moest weer terug naar Taizé lopen, om vanuit daar de bus naar Cluny te nemen. Toen ik in Cluny kwam bleek de fietsenmaker dicht te zijn op maandag.

Dinsdag ben ik terug gekomen. Deze keer had ik het geluk dat Stefan, die in dezelfde barrak sliep, mij met de auto wilde brengen, zodat ik niet afhankelijk was van bustijden. Uiteindelijk heeft hij zelfs de banden betaald.
Rond 12 uur ben ik vanuit Taizé vertrokken, en deze keer kon ik wel verder komen, maar iets voorbij Cluny had ik weer een lekke band, en deze keer waren mijn plakkers op. Toen moest ik weer terug lopen naar de fietsenmaker, die mij een nieze band gaf en waar ik plakkers kon kopen. Ik kwam daar toevallig ook nog een broeder tegen :)

Uiteindelijk heb ik iets ten zuiden van Cluny mensen gevraagd of ik op hun erf kon kamperen. S'ochtends hebben ze me nog een ontbijd gegeven, en iets voor onderweg.

Woensdagavond was ik geen gastvrije mensen tegengekomen, en uiteindelijk heb ik mijn tent opgezet naast een huis waarvan de bewoner wel zei dat ik daar kon staan, maar daarna zo snel mogelijk de deur dicht deed. Ik was zo moe dat ik zonder eten ben gaan slapen.

vanaf het moment dat ik uit Taizé ben vertrokken heb ik steeds meer een hekel aan het fietsen gekregen, en na die overnachting was dat wel het ergste. Ik heb niet de vrijheid van een wandelaar om elk pad te volgen, maar ik ga niet zo snel als een auto of motor. Het landschap is mooi, maar na een tijdje wordt dat ook saai, verder ben ik nooit echt iemand geweest om van een landschap te kunnen genieten zonder er zelf ook iets mee te kunnen doen. Als zwaarbeladen fietser vind ik bergen en heuvels nu ook vervelend, terwijl ik me daar meestal het beste voel. Tijdens het fietsen kan ik niets anders doen dan fietsen en is er bijna geen afleiding.
Ik zou liever wandelend en liftend verder willen, maar ik hebnergens waar ik mijn fiets kan laten

Vanmiddag ben ik op de brug over de Saone een andere fietser tegengekomen, Eric, en hij heeft me uitgenodigd voor de luch bij hem thuis. hier ben ik nu, en ik blijf hier overnachten.

Ik heb nu besloten dat ik nog wel verder wil fietsen, maar alleen als ik vaak ergens kan verblijven. Ik wil maximaal 3 dagen achter elkaar fietsen, liever minder. Als iemand nog een adres weet in zuidoost Frankrijk of in Italie waar ik heen zou kunnen, zou ik dat erg daar erg blij mee zijn. Aangezien ik niet altijd internettoegang heb is het beter om het te SMS'en.